در روایات قابل توجهی درباره شأن و جایگاه امام حسن مجتبی(ع) نزد پیامبر وجود دارد. براءگوید: پیامبر(ص) را دیدم که حسن بن علی روی دوشش بود و در آن حال می‌گفت: خدایا من دوستش می‌دارم، تو نیز او را دوست بدار.در حدیثی دیگری وارد شده است که پیامبر(ص) در حالی که حسن و حسین را بر پای خود نشانده بود فرمود: این دو پسران من و پسران دخترمن هستند، خدایا من دوستشان دارم، پس تو نیز دوستشان بدار، و دوست بدار کسی را که آنها را دوست دارد.
در حدیث دیگری نقل است که پیامبر(ص) در شأن امام حسن(ع) و امام حسین(ع)فرمود: «حسن و حسین دو سرور جوانان بهشت‌اند»؛و نیز فرمود: «این دو فرزندم دو گل خوشبوی من از دنیا هستند؛» «حسن و حسین (یا این دو فرزند من) امام هستند خواه قیام کنند یا صلح کنند؛» «اگر عقل در مردی مجسّم می‌شد همانا حسن بود.»
امام حسن شبیه‌ترین مردم به رسول خدا(ص) درخوی، رفتار و سیادت بود.از پیامبر(ص) نقل شده است که خطاب به وی فرمود:ای حسن، تو از جهت آفرینش (صورت) و اخلاق (سیرت و رفتار) شبیه من هستی.
امام حسن(ع) یکی از اصحاب کساءاستو پیامبر(ص) در جریان مباهله او و برادرش امام حسین، امام علیوفاطمه(س) را نیز به فرمان خدا، همراه خویش برد.آیه تطهیر فضیلتی بزرگ برای وی و سایر اهل بیت(ع) است.
امام حسن(ع) ۲۵ بار پیاده به حج رفت و سه بار مالش را در راه خدا تقسیم کرد به طوری که کفشش را بخشید و دمپایی را برای خویش نگه داشت.
منبع سایت:ویکی شیعه دانشنامه مجازی اهل بیت
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها: کریم اهل بیت امام حسنفضائل امام حسنمسجدحمزه سیدالشهداءکوی مدرسدزفول
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: