اینک چهل روز است که مرثیه هارا در کوچه هاى و هیات زمزمه کردیم وشاهد آن در ودیوارهای شهر است
چهل شب است که بر نیزه شدن آفتاب وستارگان میگذر
از کربلا تا شام، حکایت سرهاىست که بر نیزه قرآن می خوانند
من از خونابه و خنجر مى گویم من از خرابه های شام می گویم از هق هق های رقیه خاتون و از پریشانی های عمه سادات می گویم؛ از شعله هاى به دامن نشسته و فریادهاى بى یاورى وبی پناه در نبود علمدار کربلا
امروز، اربعین ثارالله است. نگاه کن چگونه ذرات فلک، بر آسمان روضه مى خوانند؛ چگونه ابرها، فشرده فراقى عظیم، پهنه زمین را مى بارند!
رفته اید و پس از شما، جاده ها، اسیر زمستانى همیشگى اند. پرواز ناگهان شما آتشى است که هرگز فرو نمى نشیند.ومصداق حدیث نبوی است که فرمود:شهادت فرزندم حسین حرارتی در دلهای مومنان ایجاد میکند کهع هرگز خاموش نمی شود
زخم عاشورا همیشه تازه است است واین را در سوریه میتوان دید است
پاییز را دیده اى، چگونه نوباوگان تابستان را به زمین مى ریزد و سر و روى جهان را به زردى مى نشاند؟! اکنون دیرى است که پروانه هاى هاشمى مان را شعله هایى یزیدى، بر تپه هاى خاکستر فرو ریخته اند.
دیرى است که گیسوان کودکى رقیه را بادهاى یغماگر، با خویش برده اند. واکنون در زمانه ما نیازمند یاوری است همچون علمدار وبا اذن صاحب علم همه می گویم :کلنا عباسک یا زینب
زمین، پاییزش را از یاد مى برد، اما زخم عمیق عاشورا را هرگز.
سال ها مى گذرد و ما همچنان سوگ کبوترانى آزاده را بر سینه مى کوبیم وهمه می گویم لبیک یا حسین...
مردم دزفول هرساله به یاد کاروان اسرای حسینی از حرم مطهر حضرت سبزقبا به سمت بقعه محمد بن جعفر را با پای پیاده به صورت هیات عزاداری بر سر وسینه می زنندوهمه می گویند یا حسین(ع)...
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها: اربعیندزفولمسجد حمزه سیدالشهداءکوی مدرس
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: